การวิเคราะห์ปฏิสัมพันธ์ของอาจารย์กับนักศึกษา ในสถานการณ์การสอนทางคลินิก วิทยาลัยพยาบาล สังกัดกระทรวงสาธารณสุข

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงบรรยาย เพื่อวิเคราะห์ปฏิสัมพันธ์ของอาจารย์กับนักศึกษาในสถานการณ์การสอนทางคลินิก วิทยาลัยพยาบาล สังกัดกระทรวงสาธารณสุข ตัวอย่างประชากรคือ อาจารย์พยาบาลในวิทยาลัยพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุข จำนวน 48 คน เลือกโดยการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วยแบบสอบถามแนวคิดทางปรัชญาการศึกษาพยาบาล และแบบนับทึกปฏิสัมพันธ์ของอาจารย์กับนักศึกษา ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ค่าเฉลี่ยของปฏิสัมพันธ์ของอาจารย์กับนักศึกษาในสถานการณ์การสอนทางคลินิกโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (X̅ = 26.00 จาก 31) 2. ค่าเฉลี่ยของปฏิสัมพันธ์ของอาจารย์กับนักศึกษาในสถานการณ์การสอนทางคลินิกด้านการเป็นแบบอย่าง ด้านการยอมรับความเป็นบุคคลอยู่ในระดับมาก (X̅ = 5.73 จาก 6 และ 4.50 จาก 5 ตามลำดับ) ด้านการส่งเสริมการเรียนรู้ ด้านการดูแลเอื้ออาทร ด้านการสนับสนุนประคับประคอง อยู่ในอยู่ในระดับปานกลาง (X̅ = 7.10 จาก 9 , 3.54 จาก 5 และ 5.02 จาก 6 ตามลำดับ) 3. ค่าเฉลี่ยของปฏิสัมพันธ์ของอาจารย์กับนักศึกษา จำแนกตามอายุ ประสบการณ์การสอน และตามปรัชญาการศึกษาของอาจารย์ ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 4. ค่าเฉลี่ยของปฏิสัมพันธ์ของอาจารย์กับนักศึกษา จำแนกตามระดับการศึกษามีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยค่าเฉลี่ยของปฏิสัมพันธ์ของอาจารย์ระดับปริญญาโทสูงกว่าอาจารย์ระดับปริญญาตรี