การตรึงเอนไซม์แซนทีนออกซิเดสเพื่อใช้วัดความสดของปลา

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรึงเอนไซม์ Xanthine oxidase บนเม็ดแก้วสำหรับวัดความสดของปลาด้วยการหาปริมาณ Hypoxanthine ในเนื้อปลา จากการทดลองตรึงเอนไซม์ Xanthine oxidase บนผิวเม็ดแก้วด้วยพันธะ โควาเลนท์จากการใช้สารละลาย Aminopropyltriethoxisilane (APTS) เป็นสารกระตุ้นเม็ดแก้ว และใช้สารละลาย Glutaraldehyde เป็นสารเชื่อมระหว่างเม็ดแก้วกับเอนไซม์ พบว่าสภาวะที่เหมาะสม คือ ใช้สารละลาย APTS เข้มข้น 10% v/v ใช้สารละลาย Glutaraldehyde เข้มข้น 5% v/v ใช้เม็ดแก้วขนาด 50-100 mesh ปริมาณ 2.00 กรัม ใช้เอนไซม์เข้มข้น 0.20 U/ml เอนไซม์ที่ไม่ได้ถูกตรึงถูกล้างออกด้วยน้ำกลั่น 2 ครั้ง เอนไซม์ตรึงรูปที่ได้มีคุณสมบัติ คือ มี pH และอุณหภูมิที่เหมาะสมของการทำปฏิกิริยาเท่ากับ 8.0 และ 35 ํC ตามลำดับ สามารถทำปฏิกิริยาซ้ำได้ไม่ต่ำกว่า 4 ครั้งที่อุณหภูมิ 25 ํC และมีอายุการใช้งานไม่ต่ำกว่า 20 วันถ้าเก็บไว้ที่ 4 ํC เมื่อนำเอนไซม์ตรึงรูปไปวัดปริมาณ Hypoxanthine ในเนื้อปลาทรายแดงพันธ์ Nemipterus hexodon ปลาทรายแดงพันธุ์ Nemipterus furcosus และปลาตาหวาน (Priacanthus tayenus) ระหว่างที่เก็บในน้ำแข็ง เป็นเวลาไม่เกิน 14 วัน พบว่า การวัดปริมาณ Hypoxanthine ด้วยเอนไซม์อิสระกับการวัดปริมาณ hypoxanthine ด้วยเอนไซม์ตรึงรูปมีความสัมพันธ์กันเป็นอย่างมาก (r2 = 0.96 สำหรับเนื้อปลาทรายแดงพันธุ์ Nemipterus hexodon r2 = 0.90 สำหรับเนื้อปลาทรายแดงพันธุ์ Nemipterus furcosus และ r2 = 0.95 สำหรับเนื้อปลาตาหวาน) เกณฑ์ในการตัดสินความสดของปลาจากปริมาณ Hypoxanthine สำหรับปลาทรายแดงพันธุ์ Nemipterus hexodon ปลาทรายแดงพันธุ์ Nemipterus furcosus และ ปลาตาหวาน คือ ถ้าปลาทรายแดงพันธุ์ Nemipterus hexodon ปลาทรายแดงพันธุ์ Nemipterus furcosus และปลาตาหวานที่มีความสดมาก จะมีปริมาณ Hypoxanthine น้อยกว่า 0.12 0.20 และ 0.20 ไมโครโมลต่อกรัมตัวอย่าง ตามลำดับ และถ้าปลาเริ่มเน่าจะมีปริมาณ Hypoxanthine มากกว่า 0.80 1.00 และ 0.50 ไมโครโมลต่อกรัมตัวอย่าง ตามลำดับ