นวนิยายรูปแบบจดหมายของไทย

Abstract

ศึกษานวนิยายรูปแบบจดหมายของไทยในด้านความเป็นมา องค์ประกอบและกลวิธีการนำเสนอ และลักษณะเฉพาะ ในด้านความเป็นมา พบว่า นวนิยายรูปแบบจดหมายเรื่องแรกของไทยคือ จดหมายจางวางหร่ำ ซึ่งมีที่มาจากนวนิยายรูปแบบจดหมายของต่างประเทศเรื่อง Letters from a Self-made Merchant to His Son ของ จอร์จ ฮอเรซ ลอริเมอร์ (George Horace Lorimer) ในด้านองค์ประกอบและกลวิธีการนำเสนอ จากการศึกษาลักษณะของนวนิยายรูปแบบจดหมายจากนวนิยายรูปแบบจดหมายของไทยจำนวน 11 เรื่อง โดยศึกษาองค์ประกอบ ได้แก่ แนวคิด โครงเรื่อง ตัวละคร บทสนทนา ฉาก และศึกษากลวิธีการนำเสนอ ได้แก่ กลวิธีการเล่าเรื่อง กลวิธีการสร้างตัวละคร กลวิธีการสร้างความสมจริง และกลวิธีการตั้งชื่อเรื่อง ผลการวิจัยพบว่า เมื่อมีการนำลักษณะของจดหมายกับลักษณะของนวนิยายมาผสมผสานกันเป็นนวนิยายรูปแบบจดหมาย องค์ประกอบและกลวิธีการนำเสนอของนวนิยายรูปแบบจดหมายจะมีลักษณะบางประการแตกต่างจากนวนิยายทั่วไปอย่างเด่นชัด คือ มีสถานการณ์ที่ทำให้เกิดการเขียนจดหมายเพิ่มเติมจากโครงเรื่อง มีบทสนทนาและฉากที่นำเสนอในลักษณะสองมิติ และมีการเล่าเรื่องโดยใช้มุมมองของผู้เล่าเรื่องบุรุษที่หนึ่งซึ่งกำหนดผู้ฟังที่เฉพาะเจาะจง ในด้านลักษณะเฉพาะ ผลการวิจัยพบว่า ลักษณะเฉพาะของนวนิยายรูปแบบจดหมาย ได้แก่ การรักษารูปแบบจดหมายสม่ำเสมอทั้งเรื่อง การนำเสนอผ่านมุมมองของผู้เล่าเรื่องบุรุษที่หนึ่งคือผู้เขียนจดหมาย และมีผู้ฟังที่เฉพาะเจาะจงคือผู้รับจดหมาย มีเนื้อความจดหมายเป็นบทสนทนาหลักและมีบทสนทนาแบบนวนิยายซ้อนอยู่ภายใน มีฉากที่เขียนจดหมายเป็นฉากที่ตัวละครผู้เขียนจดหมายกำลังประกอบพฤติกรรม ฉากที่เกิดเหตุการณ์ของเรื่องจึงเป็นฉากที่ตัวละครเล่าถึงในจดหมาย นอกจากนี้ยังพบว่าอาจมีผลกระทบจากการผสมผสานลักษณะของจดหมายกับลักษณะของนวนิยาย เกิดขึ้นเมื่อนวนิยายรูปแบบจดหมายมีลักษณะของจดหมายมากเกินไปหรือมีลักษณะของนวนิยายมากเกินไป ลักษณะเฉพาะเหล่านี้แสดงให้เห็นว่านวนิยายรูปแบบจดหมายเป็นนวนิยายรูปแบบเฉพาะซึ่งต่างจากนวนิยายรูปแบบอื่นอย่างชัดเจน